مبانی نظری و پیشینه پژوهش مدیریت زمان (فصل دوم)
| دسته بندی | پیشینه متغیر های روانشناسی |
| بازدید ها | 49 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 255 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 30 |
.
مبانی نظری و پیشینه پژوهش مدیریت زمان در 30 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
.
.
.
توضیحات: فصل دوم
- همرا با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو
- توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
- پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
- رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
- منبع : دارد (به شیوه APA)
- نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc
قسمتی از مبانی نظری متغیر:
مفهوم زمان
زمان، این لغت در عربی و پارسی مشترک است. در پهلویZaman ، در ایران باستان Jemana، در زبان آرامی Jamna، در ارمنی Zhamanak، در سریانی Zabna و در عربی Zaman آمده است (خاکی، 1392). در مورد زمان و مفاهیم آن سخن بسیار گفته شده است، از یک سو معنای حقیقی زمان، مفهومی غیرقابل درک و دستیابی به معنای واقعی آن بسیار سخت میباشد و از سوی دیگر آنچه ما آن را زمان مینامیم در حقیقت وقتی است که در اختیار داریم، چون در کره زمین زندگی میکنیم و شرایط خاصی بر آن حاکم است، لذا گذشت زمان با توجه به تغییرات حرکت وضعی و انتقالی کره زمین اندازهگیری میشود (جواهری زاده، 1388).
از دیدگاه فلاسفه نیز یکی از قدیمیترین مباحث فلسفی مسأله ماهیت زمان بوده است. فیلسوفان گوناگون در تلقی از زمان اختلاف نظر دارند. بعضی از فلاسفه میگویند: زمان امری موهوم است و وجود ندارد, بعضی میگویند: زمان عبارت از فلک الفلاک است، عدهای گویند: زمان مطلق حرکت است. ارسطو، فارابی و ابن سینا نیز زمان را مقدار حرکت فلک اعظم میدانند (خاکی، 1392). در کتابهای فلسفی انواع مختلفی برای زمان مطرح شده است، از جمله: زمان حاضر، زمان حدوث، زمان حرکت، زمان حقیقی، زمان عدم، زمان عمومی، زمان ممتد، زمان همگانی و غیره (جواهری زاده، 1393). مفهوم زمان در گذر تاریخ تحولات مهمی را پشت سر نهاده است، میتوان گفت بشر زمان در اختیار خود را به پنج فعالیت مهم زیر اختصاص داده است: وقتی برای زنده ماندن، وقتی برای بهبود شیوههای تأمین نیازهای اولیه، وقتی برا ی آموزش تخصصی، وقتی برای سیر در آفاق و انفس، وقتی برای درک و فهم طبیعت و زندگی. درفرهنگ آکسفورد، زمان به عنوان تمام روزهای گذشته، حال و آینده تعریف میشود و فرهنگ وبستر زمان را کل دوران هستی جهان شناخته شده یا انسانیت میداند. بنابراین زمان ابعاد گستردهای به خود میگیرد که در بسترتاریخ و گذران زندگی شاهد بسیاری از مسائل و تحولات و تغییرات بوده و میباشد و به رغم تمام مسائل به راه خود ادمه میدهد (جواهری زاده، 1393).
چونگ (1372؛ به نقل از جواهری زاده، 1393) میگوید امروزه جهان مشحون از چیزهای گرانبهاست، خانه، زمین، اموال و غیره، اما پرارزشترین آنها زمان است. اتلاف وقت حتی از هدر دادن پول هم اسفناکتر است، زیرا شما همیشه قادر به تحصیل پول خواهی بود اما زمان هرگز باز نمیگردد. در واقع زمان پدیدهای لغزنده، فرَار، غیرمحسوس و ناپایدار است. زمان سرمایهای است بیشکل و بیوزن که باید آن را حس کرد و به دام انداخت. پس میتوان گفت زمان سرمایهای محدود اما دستیافتنی و مهارکردنی است (کلاسنز، وان ارده، روته و رو، 2013).
2-4-2- مدیریت زمان
مدیریت زمان بیش از اداره فعالیتها در طول زمان است، مدیریت زمان مدیریت خود است. مدیریت خود درست مانند مدیریت چیزهای دیگر است، مدیریت زمان شامل مهارتهای برنامه ریزی، سازماندهی و کنترل کردن است (جواهری زاد، 1393). لاکین (1973) میگوید: مدیریت زمان یعنی فرایند تعین نیازها، گزینش هدفها برای وصول به این نیازها، تعین اولویتها و برنامه ریزی تکالیف به منظور حصول به این اهداف. برایدل (1986) نیز مینویسد مدیریت زمان یعنی مشخص نمودن نیازها و خواستهها، طبقهبندی آنها براساس اولویتها و اختصاص زمان و منابع مورد نیاز به آنها. مدیریت زمان را میتوان مانند وسیله نقلیهای در نظر گرفت که میتواند انسان را از جایی که هست به جایی که میخواهد برسد، حمل کند. مدیریت زمان یک دیسیپیلین شخصی است که وقتی انسان با آن احاطه پیدا میکند، میتواند آنچه را میخواهد به دست آورد
. Oxfored
. Webster
. Choong
. Briddell
. Discipline