مبانی نظری آثار اجتماعی در لیلی و مجنون نظامی گنجوی
| دسته بندی | علوم انسانی |
| بازدید ها | 2 |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 98 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 122 |
مبانی نظری آثار اجتماعی در لیلی و مجنون نظامی گنجوی
توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc
قسمتی از متن مبانی نظری
خلاصه ای از کار:
«لیلی و مجنون»
«در نصیحت فرزند خویش»
..............
معنی ابیات: در نصیحت فرزند خویش
v ای فرزند چهارده ساله‌ی حسن. ای آن کسی که قادر به یادگیری علوم نقلی و علمی هستی.
v وقتی هفت‌ساله بودی همچنان‌گه گل در چمن می‌روید و جایگاه گل چمن است تو نیز مشغول بازی در چمن بودی.
................................
تفسیر ابیات: در نصیحت فرزند خویش
با توجه به معنی ابیات نظامی می‌گوید: در گزینش دوست باید محتاط بود و به فرزندش محمد سفارش می‌کند تا هم‌صحبت نیکنام برگزیند تا به وسیله‌ی وی سرانجام نیک پیدا کند. به علاوه هم‌نشین خوش‌سخن بهتر از..............
...................
.....................
«رسیدن لیلی و مجنون به یکدیگر»
چون خسرو صبح شادخیزان بر تخت نشست بامدادان
.............................
..............................
معنی ابیات رسیدن لیلی و مجنون به یکدیگر
v وقتی آفتاب طلوع کرد و بامداد فرا رسید،
v روز از روی محبت دمید و افق‌ها مطیع و فرمانبر خورشید گردیدند.
..........................
تفسیر ابیات «رسیدن لیلی و مجنون به یکدیگر»
با توجه به مفهوم شعر لیلی بعد از فوت همسرش با توجه به آداب و رسوم به خانه‌ی پدری می‌رود. لیلی بعد از تمام شدن مراسم سوگواری همسرش تصمیم به ازدواج با مجنون را می‌گیرد.
نظامی بیان می‌کند که زنان و مردان در اجتماع بعد از فوت همسرانشان ازدواج مجدد می‌کنند.
..................
منابع و مآخذ:
1. دانشمندان آذربایجان ، محمد علی تربیت ، به کوشش غلامرضا طباطبائی مجد ، ص546
2. مقالة «نظامی گنجه ای شاعری پاکدامن و بلند طبع » به قلم یحیی شیدا ، ویژه نامة روزنامه فروغ آزادی بمناسبت بزرگداشت هشتصد و پنجاهمین سال تولد حکیم نظامی گنجوی ، ص115
3. ر. ک: خمسة نظامی ، مصحح: سامیه بصیر مژدهی ، ص7
......................
......................
............................