دسته بندی | پیشینه متغیر های روانشناسی |
بازدید ها | 14 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 42 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 22 |
.
مبانی نظری و پیشینه پژوهش سبک زندگی در 22 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
قابل ویرایش : بله
منابع : جدید و آپدیت شده
فرمت فایل : ورد
نحوه پرداخت و دریافت : بلافاصله پس از پرداخت آنلاین قادر به دانلود خواهید بود .
پشتیبانی تخصصی : 09191809834 ( لطفا فقط پیامک یا تلگرام )
قسمتی از مبانی نظری متغیر:
سبک زندگی؛ تعریف، انواع و مولفه ها
بحث های اولیه در مورد سبک زندگی در درجه اول بر تغذیه، ورزش، سیگار و استفاده از الکل متمرکز بود، در صورتی که امروزه درک سبک زندگی و رابطه آن با سلامتی تغییر کرده است (لیونز و لانجیل، 2014). سبک زندگی هر فرد عبارت از چهارچوب شناختی است که در آن فرد رفتارهای خاصی را انتخاب می کند.این رفتارها به فرد کمک می کند تا با زندگی کنار بیاید. الکوک و همکاران معتقدند که سبک زندگی، شیوه ی زندگی فرد است و عواملی چون ویژگیهای شخصیتی، تغذیه، ورزش، خواب، مقابله با استرس، حمایت اجتماعی و استفاده از دارو را در بر می گیرد.
با ارزیابی سبک زندگی افراد می توان به میزان موفقیتهای فردی و اجتماعی آنان در زندگی دست یافت. همچنین سبک زندگی اصطلاحی است که آدلر برای اشاره به حال و هوای زندگی فرد به کار می برد. سبک زندگی، هدف فرد، خودپنداره، احساسهای فرد نسبت به دیگران و نگرش فرد نسبت به دنیا را شامل میشود. او سبک زندگی را بیش از هر چیز خلاقیتی میداند که حاصل کنارآمدن با محدودیتها، موانع، تضادها و بحرانهایی است که فرد در مسیر پیشرفت به سوی آرمانش بروز می دهد (مونیکا، 2015).
سبک زندگی به معنای روش خاصی از زندگی یک شخص یا گروه، یا سبک زیستن که منعکس کننده گرایشها و ارزشهای یک فرد یا گروه است، عادات، نگرشها، سلیقهها، معیارهای اخلاقی، سطح اقتصادی که همه با هم طرز زندگی کردن فرد را میسازد. سبک زندگی الگوی زندگی فرد است که در فعالیتها، دلبستگیها و افکار شخصی، خود را نشان میدهد (محمودی، 2013). سازمان بهداشت جهانی، سبک زندگی را الگوهای مشخص و قابل تعریف رفتاری می داند که از تعامل بین ویژگیهای شخصی، روابط اجتماعی، شرایط محیطی و موقعیت های اجتماعی- اقتصادی حاصل میشود (چیو، رکروده و اسپیگلمن، 2008).
سبک زندگی را می توان به شیوه زندگی طبقات و گروههای اجتماعی گوناگون جامعه تعبیر کرد که در آن افراد با پیروی از الگوهای رفتاری خاص، باورها، هنجارها و ارزشهای اجتماعی ویژه یا انتخاب نمادهای فرهنگی و منزلتی خاص (نوع مسکن، محل سکونت و...) تاالگوهایی که مبتنی بر مولفه های مصرف کالاهای فرهنگی، فعالیتهای فرهنگی (کتاب،مجله و...)هنری (فیلم، موسیقی و ...)و نحوه گذراندن اوقات فراغت هستند، تعلقات خود را نسبت به آن به نمایش میگذارند (کردی و هادیزاده، 1391؛ فتحی آشتیانی و جعفری کندوان، 1390).
همچنین تورچه (2012)، بر این باور است که سبک زندگی کردارهایی هستند که به جریان عادی زندگی روزمره تبدیل شده اند.جریان هایی که در لباس پوشیدن، غذا خوردن و شیوه های کنش جلوه می کنند؛ چنین رفتارهایی بازتاب کننده هویتهای شخصی، گروهی و اجتماعی است. وی از اشکال منتخبی از مصرف گرایی سخن می گوید که سبک زندگی افراد را مشخص می کند و متضمن انتخاب انواع خاصی از غذا، پوشاک، مسکن، اتومبیل، عادات کاری، اشکال گوناگون تفریح یا فراغت و انواع دیگری از رفتار منزلت جویانه است که با این حال، توسط موقعیت اجتماعی افراد و امکان و میزان دسترسی آنان به منابع اقتصادی و فرهنگی مشروط می شود.
سؤالات بسیاری در زمینهی سبک زندگی مطرح است. برخی از این سؤالات از این قرارند: سبک زندگی چیست؟ چگونه کار میکند؟ آیا سبک زندگی افراد را میتوان یافت؟ فرد چگونه سبک زندگی خود را انتخاب می کند؟ چه زمانی فرد می تواند آن را تغییر دهد؟ چه وقت نمیتواند آن را تغییر دهد؟
مشخص شده است که افراد از سنین نخستین زندگی عقایدی دربارهی چیزهایی که در زندگیشان اتفاق میافتد، ایجاد میکنند، اینکه چه چیزی موفقیت است و چه چیزی شکست؟ درک و شناخت این امور تأثیر قابل ملاحظهای بر سبک زندگی افراد دارد (استین، 2015).
سبک زندگی در بسیاری از تظاهرات روانشناختی فرد انعکاس دارد. آدلر، رویه و روش مشخص فرد در زندگیاش را سبک زندگی نامید. در نوشتههای متعددی که از او بدست آمده، ایشان در طول عمر خود به طور مکرر عبارت سبک زندگی را با تعابیر گوناگون بکار برده است. او این مفهوم را به عنوان خود، شخصیت، فردیت، وحدت و یگانگی، شکل دهنده فعالیتهای خلاق فرد، شیوهی مواجهه با مشکلات زندگیاش و نگرش فرد نسبت به زندگی بکار برده است (قربانعلی پور، 1384). هر فرد از اولین سالهای کودکی، قانون منحصر به فرد حرکت خودش را ایجاد میکند. جهت این حرکت همیشه به سوی حل مشکلات زندگی خویش است. حرکت استوار فرد به سوی هدف شخصی، امنیت و مفهوم سبک زندگی محسوب میشود.
آدلر سبک زندگی را به صورت عبارت زیر خلاصه می کند: عقیده ی عمومی که علاوه بر هدف، عقیده ی فرد در رد خویش، جهان و روش منحصر فرد تلاش برای رسیدن به این هدف در موقعیت خاص خودش را در برمی گیرد.سبک زندگی یکتای فرد، پلی است به سوی رسیدن به هدف شخصی (اکستین و کرن، 2015). سبک زندگی به موقعیت فرد در زندگی اشاره دارد و از آن به عنوان قانون حرکت نام برده است که احساسهای خود و دیگران را میسازد. سبک زندگی را به عنوان الگوی منحصر به فرد تفکر، احساس و عمل که برای هر فردی یگانه است به کار بردهاند (صالحی، 1393).
آدلر (1964؛ به نقل از صالحی، 1393) اظهار داشت که هنگام بازشناسی واحد یک شخصیت در رابطهاش با دنیای بیرونی، روانشناسی فردینگر به طور بنیادی متعهد میشود که شکل فعالیت خلاق فرد را شرح دهد که همان سبک زندگی است.
سبک زندگی پویا، پیشرونده و خود آفریده است. درون یک جو خانوادگی منحصر به فرد، افراد اهدافی را تعیین میکنند، به آنها برسند. حرکت به سوی این اهداف شکل الگوهای رابطهای را مشخص میکند. آدلر معتقد هست که این الگوها هدفمند و قدرتمند هستند و به لحاظ منطق شخصی و نگرشهایی که همیشه واضح نیستند، به آسانی بیان نمیشوند. الگوهای رابطهای با اهداف شخصی، منطق محرمانه، نگرشها و جو خانوادگی ترکیب میشوند و سبک زندگی را میسازند که به آن به عنوان دستور کار یا طرحی برای زندگی توجه می کنند (سویینی، دانیلس، منیکس و لیندایی، 2011).
نخستین سنگ بنای سبک زندگی هر فرد در سنین کودکی (در حدود 5 سالگی) و در محیط خانوادگی نهاده میشود و سایر جنبههای زندگی تابع این سبک یا هدف نهایی است. کودک بنا به اقتضای نیازها و شرایط خاص محیط خانوادگی خود روشهای ویژهای را برای رسیدن به هدفهای خویش اتخاذ میکند و به تدریج جزء صفات ثانوی وی درمیآید.